اهداف مشاوره کودک درباره زمینه های رشد کودک

مشاور کودک

یک مشاور روانشناس کودک به طور خاص روی فرآیند های روانی کودکان از تولد تا بزرگسالی تمرکز می کند. این مشاور سعی می کند که با در نظر گیری تغییرات کودک نسبت به زمان تولدش، کمک به پرورش زمینه های رشد کودک کند. محدوده مطالعات روانشناس کودک شامل پیشرفت های شناختی، مهارت های کلامی، تغییرات اجتماعی و رشد احساسی کودک می باشد. همچنین روانشناسی کودک در زمینه های مهارت های حرکتی کودک نیز تحقیق می کند.

جلسات مشاوره زمینه های رشد کودک

امروزه متخصصان حیطه کودک به این نتیجه رسیده اند که کودک تنها به توجه و مراقبت های جسمانی نیاز ندارد. به عبارتی دیگر باید تمامی زمینه های رشد کودک از قبیل رشد احساسی، رشد اجتماعی، عاطفی، شخصیتی و هوشی کودک را در برگیرد. این قبیل رشد ها جزو تعیین کننده ترین عوامل در پایه گذاری و شکل گیری شخصیت اصلی کودک می باشند.

اهمیت روانشناسی کودک

در دوران طلایی کودکی، تفاوت های آن با سایر موجودات به خوبی نمایان می شود. این مسئله به خوبی نشان می دهد که تا چه اندازه مشاوره روانشناسی کودک می تواند در سرنوشت آن اثر گذار باشد. کودک در ۱۸ سال اول زندگی خود در حال تکامل و رشد ابعاد مختلف خود می باشد. لذا در این زمان لازم است تا والدین مراقبت های ویژه ای از کودک خود به عمل بیاورند. این مراقبت ها توسط پدر و مادر و جامعه صورت می پذیرید. دقت داشته باشید که این مراقبت های بدون آگاهی و دانش تاثیر چندانی در فرزند پروری ندارند. از این رو لازم است تا درباره زمینه های رشد کودک با یک فرد متخصص مشورت کنید.

اهداف مشاور کودک

کودکان دارای نیاز های متعددی می باشند. نیاز های کودک در سنین مختلف متفاوت می باشد و هدف روانشناس کودک این است که به والدین راهنمایی کافی برای زمینه های رشد کودک در هر سن خاصی را بدهد. سپس به آن ها آموزش دهد که چگونه این نیاز ها را برای کودک خود فراهم کنند.

زمینه های رشد کودک چیست؟

یکی از مهمترین اهداف روانشناس کمک به پرورش جنبه های متفاوت یک کودک می باشد. مشاور به والدین کمک می کند تا با شناخت و آگاهی به درک ابعاد رشدی کودک خود برسند. همچنین به والدین در زمینه های رشد کودک و درک رفتارهای کودک یاری می رساند.

رشد جسمی کودک

یکی از زمینه های رشد کودک که بیشتر از سایر موارد مورد توجه قرار می گیرد رشد جسمانی کودک می باشد. این رشد به صورت مرحله ای رخ می دهد. کودک یاد می گیرد که چگونه سر خود را بچرخاند، راه برود، بدود و سایر فعالیت های حرکتی را انجام دهد. روانشناس کودک در وهله اول نگاه می کند که آیا کودک می تواند فعالیت جسمی مرتبط با سن خودش را انجام دهد یا خیر؟ سپس سعی می کند تا از طریق پیدا کردن پاسخ این سوال به مشکلات کودک پی ببرد. تاخیر در رشد جسمانی کودک می تواند نشان دهد که کودک مشکلاتی دارد که ممکن است روی روان آن نیز اثر بگذارد.

رشد کلامی کودک

مهارت تکلم جزئی از ساختار مغزی همه کودکان است. بسیاری از افراد فکر می کنند که با تحریک شنوایی می توانند این مهارت را تقویت کنند. در حالی که این تصور غلط است. یک کودک شنوا در همان سنی شروع به صدا در آوردن می کند که یک کودک ناشنوا این کار را می کند. زبان و کلام با هم ارتباط نزدیکی دارند. هر دو این ها بازتاب نیاز های غریزی بشر در برقراری ارتباطات می باشند. این نیاز در زمانی که کودک نیاز های خود را به زبان می آورد به خوبی مشهود است.

رشد عقلی

یکی از مهم ترین زمینه های رشد کودک مربوط به رشد ذهنی کودک می باشد. کودک پیش از آنکه زبان باز کند نسبت به محیط اطراف خود علاقه مند و آگاه می باشد. به همین خاطر درست از زمان تولد کودک فرایندهای یادگیری کودک آغاز می شود. این فرآیند که از طریق ژنتیک و محیط کودک به ارث می رسند؛ شامل:

• دیدن و درک دنیا اطراف
• یادگیری زبان
• حافظه و به خاطر سپردن تجربیات
• تصمیم گیری
• چگونگی حل مشکلات
• توانایی استفاده از قدرت های جسمانی
• درک استدلال ها و منطق

فرهنگ و اعتقادات محیطی که کودک در آن زندگی می کند تاثیر بسزایی بر روی ارزش های کودک می گذارد. همچنین فرهنگ می تواند بعدها روی نحوه عملکرد کودک با والدین و مسئولین مدرسه اش نیز اثر بگذارد. مرحله بعدی در رشد ذهنی کودک مربوط به حضور او در اجتماع می باشد. روابط کودک با دوستان نقش مهمی در تربیت اجتماعی کودک دارند.

رشد شخصیتی

یکی از دشوار ترین زمینه های رشد کودک مربوط به پرورش شخصیت کودک می باشد. در زمینه رشد شخصیتی، والدین باید سعی کنند تا ویژگی هایی نظیر تنبلی، ناتوانی در تمرکز، عدم توانایی در بیان احساسات که باعث عقب ماندگی کودک می شوند را در کودک خود از بین ببرند. در عوض خصوصیات هایی نظیر خلاقیت، دقت، جاه طلب بودن، تمایل به همکاری و سخت کوشی، قدرت مشاهده دقیق و… را در فرزند خود پرورش بدهند.

رشد احساسی

شروع رشد عاطفی از کودکان بسیار کوچک آغاز می شود. این عواطف معمولا با احساساتی نظیر ترس، خجالت، لذت و خشم همراه هستند. هرچه کودک بزرگتر می شود احساسات آن نیز کامل تر می شود و حس هایی نظیر غرور، اعتماد به نفس، امیدواری در او ایجاد می شود. یکی دیگر از مراحل رشد کودک مربوط به این است که کودک سعی کند احساسات دیگران را درک کند.

سخن پایانی

والدین به طور ناخودآگاه و ندانسته مسئول انتقال صفات شخصیتی به کودکان خود می باشند. از این رو باید نهایت تلاش خود را در زمینه های رشد کودک انجام بدهند. کلینیک فوق تخصصی ایران با کادر مجرب و حرفه ای خود آماده کمک به والدین و کودکان می باشد.