بسیاری از پیمانکاران درباره استفاده از مجاری مناسب برای خطوط انتقال هوا معیارهایی دارند که با در نظر گرفتن آن اقدام به انتخاب می کنند. برای داشتن بهترین انتخاب می توانیم فاکتورهای زیادی را در نظر بگیریم مانند قیمت محصولات، دسترسی، مشخصات مهندسی، عادت ها یا اولیت های شخصی و فاکتورهایی به مانند همین ها که بیان کردیم. اما سوال اینجاست که با بررسی این فاکتور ها ما به چه منافعی خواهیم رسید و چگونه می توانیم خودمان و مشتریان را در انتخابی صحیح تر یاری کنیم.
هر دو نوع اسپیرال و چهارگوش کانال های انتقال هوا ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند. برای مثال کانال های چهارگوش را می توان به راحتی با استفاده از ورق های فولادی و با ابزاری ساده، بدون نیازبه ماشین آلات خاصی تولید کرد. همچنین این قابلیت را دارد که برای کاهش هزینه های حمل و نقل و انبار داری از حالت ساخته شده خارج کرد و در صورت نیاز دوباره به هم دوخت. اما کانال های اسپیرال و بیضی شکل به زمان قابل توجهی برای نصب و آب بندی نیاز دارد. نصب کانال های اسیپرال و بیضی شکل برای پروژه ها صرفه اقتصادی بالایی دارد. اما با این حال اهیمت دارد که هزینه های ساده کارگر و مواد اولیه در نظر گرفته شود. عوامل مختلف دیگری وجود دارد که ممکن است متحمل هزینه باشد.
فاکتورهایی که در هزینه های نصب سیستم های تهویه تاثیر دارد، شامل هزینه های نیروی کار، هزینه مواد اولیه و هزینه های زیبایی سازی محیط است.
به طور متوسط هزینه های مربوط به نصب کانال های اسپیرال و بیضی شکل حدود ۵۰ درصد کمتر از هزینه های نصب کانال های چهارگوش است و دلیل آن نیاز به کارگر کمتر، اتصالات و رابطهای کمتر و کاهش ملزومات مورد نیاز برای آب بندی است. این موضوع را نیز باید بیان کنیم که وزن لوله ها و اتصالات اسپیرال حدود ۴۰ درصد کمتر از لوله ها و اتصالات چهارگوش است.
هزینه نیروی کار و مواد مورد نیاز را می توان با وزن خطوط انتقال هوا به صورت تخمینی محاسبه کرد. که می تواند خیلی سریع و ساده انجام شود. می توان ادعا داشت که اگر در عمق سقف یا ارتفاع سقف محدودیت هایی داشته باشیم کانال های چهارگوش دارای مزیت هایی است.
کانالهای بیضی شکت یک جایگزین مناسب برای هر دو نوع چهارگوش و گرد خطوط انتقال هوا می باشند. اگر از جزئیات خیلی ریز چشم پوشی کنیم کانال های بیضی شکل شباهت بسیار زیادی با کانال های اسپیرال دارد. کانال های بیضی ویژگی های یکسانی با کانال های اسپیرال دارند. مانند میزان نشت هوا و اصطکاک کم به مانند کانال های اسپیرال گالوانیزه.
وقتی کانال های چهارگوش و اسپیرال را از نظر اصطکاک هوا با یکدیگر مقایسه می کنیم. میزان اصطکاک هوای کانال های اسپیرال کمتر است. از دلایل اصلی آن میزان سطح تماس مورد نیاز برای انتقال یک مقدار مساوی از هوا در دو نوع این کانال هاست. برای مثال اندازه محیط کانال های چهارگوش ۱۲ در ۱۲ اینچ برابر با ۴۸ اینچ است. همین میزان در کانال اسپیرال ۴۱ اینچ است. یعنی چیزی در حدود ۱۵ درصد کمتر. این کاهش در سطح تماس در کانال های اسپیرال باعث کاهش در انرژی از دست رفته در اثر اصطکاک می شود و همینطور کاهش در سطح تماس برابر است با کاهش در انتقال دمای بین دیوار و کانال در محل هم سطح کانال ها با دیواره ها.
کانال های چهارگوش دارای دو درزطولی در کل طول شاخه و یک درز عرضی در هر ۱ تا ۱.۵ متر می باشند. در صورت نصب سنتی، دستیابی به نشت هوای کمتر از ۱۰ درصد در این کانال ها بسیار دشوار است. با استفاده از اتصالات پیشرفته و به روز می توان نشت هوا را در کانال های چهارگوش را ۳ تا ۴ درصد پایین آورد. از طرف دیگر کانال های اسپیرال میزان نشت هوای خیلی اندکی دارند. و در نصب اتصالات نیز گزینه های بی شماری برای درزبندی عرضی وجود دارد که با استفاده از این ابزارها می توان میزان نشت هوا را به ۲ درصد رساند.
نکته دیگر استفاده از عایق های حرارتی برای عایق کاری این دو نوع کانال هاست. عموماً برای عایق کاری کانال های فلزی از عایق الاستومری استفاده می شود که بهترین انتخاب از میان انواع مختلف عایق های حرارتی است. اما باز نصب عایق الاستومری بر روی کانال های اسپیرال هم کارآیی بیشتری دارد و هم آسان تر است. چرا که زوایای ۹۰ درجه و کمتر در کانال های چهارگوش باعث پارگی و خرابی عایق می گردد.
نوع نشت هوا و نحوه انقال هوا در هر دو نوع کانال ها یکسان است و برای کنترل بهتر در تقسیم هوا بین واحد ها می توان از دمپرها و دریچه های مخصوص استفاده کرد تا فشار هوای خروجی در تمامی مکان های سازه یکسان باشد. اما در کل استفاده از کانال های اسپیرال نه تنها باعث افت فشار کمتر، کارآیی بهتر و صرفه جویی در هزینه ها می شود. بلکه زیبایی بیشتری به ساختمان می بخشد و توصیه گره تولیدی نیک آراد استفاده از نوع اسپیرال این کانال هاست.