بیش فعالی در کودکان
بسیاری از والدین نگران ناآرامی و تحرک بیش از اندازه کودک خود هستند. بسیاری از پدر و مادرها فکر میکنند اگر فرزندشان جنب و جوش زیاد دارد و بازیگوشی میکند، حتما بیشفعال است. همچنین خیلی از خانواده ها جنب و جوش زیاد فرزندان خود را نشانه سلامت وی میدانند. واژه ی ” بیش فعالی در کودکان ” یا ADHD که در واقع نوعی اختلال می باشد.بسیاری از خانواده ها با بکارگیری از پرستار کودک مجرب برای همراهی با کودک بیش فعال خود کمک میگیرند.
برخی از کودکان بیش فعال علائمی دارند که به طور معمول قبل از سن مدرسه رفتن بروز می کند. خانواده ها شاکی از آن هستند که نمیتوانند راهی برای مقابله با تحرک زیاد، عدم تمرکز و توجه فرزندان خود بیابند.
آنچه در این مقاله میخوانید :
بیش فعالی در کودکان و راه های مقابله با آن
اصطلاح ” بیش فعالی در کودکان ” که به اختصار ADHD نام دارد، در بین کودکان اختلالی شایع و گاهی تا بزرگسالی ادامه دار می باشد. همانگونه که از این واژه پیداست ویژگی های آن شامل: پرتحرکی، تمرکز و توجه کم، رفتارهای غیر قابل پیش بینی و ناگهانی است.
بسیاری از والدین جنب و جوش فرزند خود را نشانه کنجکاوی یا هوش زیاد وی میدانند. بسیاری هم از رفتارهای کودک خود خسته شده و کودک را تنبیه می کنند که عملکردهای کودک و واکنش های والدین به او نیز مهم است. این واکنش ها از سوی خانواده در شکل گیری شخصیت کودک تاثیر گذار هست.
تشخیص بیش فعالی در کودکان سنین پایین و درمان به موقع آن کمک بسیار بزرگی به کودک و خانواده آن می باشد. به طور معمول بعد از سه سالگی این اختلال کم کم پدیدار می شود. بنابراین به بررسی نشانه های بیش فعالی می پردازیم:
تحرک بسیار زیاد، تمرکز پایین، عملکرد پایین یا کم در مدرسه، عدم توجه، پر حرفی، بی قراری و به خود پیچیدن، مشکل در انجام دستور العمل ها و گوش نکردن های تظاهری، بازی و صحبت دیگران را برهم زدن، مشکل در اتمام تکالیف و کارها و وظایف عادی، برقراری ارتباط اجتماعی ضعیف با دیگران و بسیاری از عوامل دیگر که همه نشانه هایی از بیش فعالی در کودکان است.
این نشانه ها را با توجه به سن کودک و در طی رفتار ۶ ماه گذشته کودک بررسی کرده و سپس در نهایت به متخصصین و مشاوران در حوزه بیش فعالی مراجعه نمائید. لازم به ذکر است که تشخیص این اختلال به سادگی نمی باشد.
انواع بیش فعالی در کودکان
بیش فعالی در کودکان دارای یکسری ویژگی هایی است که قابل مشاهده بوده و هر شخص غیر متخصص هم میتواند آن را تشخیص دهد که شامل پرتحرکی کودک، کمبود توجه و تمرکز در انجام کارها، انجام کارهای ناگهانی و غیرقابل پیش بینی از سمت کودک. اختلال بیش فعالی به سه نوع تقسیم میشود:
اختلال اول: در نوع اول این اختلال که کودک فقط در توجه و تمرکز مشکل دارد.
اختلال دوم: در کودک فقط پرتحرکی مشاهده شده که کودک هم پرتحرک است و هم مشکل توجه و تمرکز دارد این اختلال اکثرا در کودکان مقطع دبستان و همچنین در پسرها سه تا پنج برابر شایع تر از دختران است و بیشتر در پسران اول خانواده قابل مشاهده است.
اختلال سوم: معمولا اختلال بیش فعالی در کودکان از سه سالگی به بعد تشخیص داده می شود. کودکان مبتلا به بیش فعالی اکثرا در دوره شیرخواری پرتحرک هستند و دست و پای خود را زیاد حرکت می دهند؛ کم خواب، کم غذا هستند و زیاد گریه می کنند.
حال بعد از آشنا شدن با انواع بیش فعالی، بایستی با طریقه مقابله با آن آشنا بشویم.
راه های مقابله با بیش فعالی (درمان بیش فعالی در کودکان)
همانطور که گفته شد تشخیص اختلال بیش فعالی آسان نمی باشد. بنابراین در درمان کودکان بیش فعال علاوه بر مصرف دارو نیز تغییر شیوه تربیتی و برخود مناسب با کودکان بسیار موثر واقع می شود. در ادامه به برخی از راه های مقابله با بیش فعالی در کودکان اشاره میکنیم:
بهترین مدافع و حامی کودکان بیش فعال، والدین هستند. خانواده مهمترین افراد و بزرگترین مشوق برای گام برداشتن به سوی موفقیت ها و رفتار مناسب کودکان هستند. این را بدانید که فرزندان از شما الگو برداری میکنند. البته در این بین پرستار کودک در منزل تهران ( پرستار بچه ) هم میتواند کمک بسزایی در کنترل و درمان بیش فعالی کودک داشته باشد.
۱-تغییر افکار و نگرش خود: والدین باید هرآنچه آگاهی در مورد اختلال بیش فعالی در کودکان را دانسته و فرابگیرند. باید بدانند که رفتار و عملکرد کودک مرتبط با این اختلال است و از عمد نمی باشد. این کودکان توانایی های منحصر به فردی و قدرت یادگیری دارند. بر توانایی آنان به سمت موفقیت کار شود.