تومورهای مغزی

تومورهای مغزی را می توان به طور کلی به عنوان هر تومور یا رشدی که در بافت مغز، پوشش آن، جمجمه یا غدد مرتبط با آن (غدد هیپوفیز یا پینه آل) رخ می دهد، تعریف کرد. تومورهای مغزی ممکن است «اولیه» (از مغز، پوشش آن، یا غدد هیپوفیز یا صنوبری ناشی می‌شوند) یا «ثانویه» (از جای دیگری در بدن به مغز یا جمجمه پخش می‌شوند). تومورهای اولیه ممکن است خوش خیم باشند (کمتر تهاجمی هستند، به بافت های اطراف حمله نمی کنند یا از بین نمی روند) یا بدخیم (تهاجمی، مخرب، یا سرطان مغز). تقریباً تمام تومورهای ثانویه بدخیم هستند (که از سرطان‌ها در سایر نقاط بدن به مغز سرایت کرده‌اند) و به عنوان «متاستاز» یا «متاستاز مغزی یا مغزی» شناخته می‌شوند.

نوروآنکولوژی جراحی در مرکز دقیق مغز، ستون فقرات و درد

در مرکز دقیق مغز، ستون فقرات و درد، جراحان مغز و اعصاب مراقبت های تخصصی از بیماران مبتلا به تومورهای مغزی خوش خیم (غیر سرطانی) و بدخیم (سرطانی) ارائه می کنند. ما از به‌روزترین اسکن‌های مغزی و سایر تکنیک‌های تصویربرداری استفاده می‌کنیم تا مکان، وسعت و ماهیت احتمالی تومور مغزی را به وضوح مشخص کنیم.

تخصص Precision در نقشه برداری عملکردی مغز و تکنیک های جراحی استریوتاکتیک به ما این امکان را می دهد که ناهنجاری را به طور دقیق بومی سازی کنیم، چه به منظور بیوپسی یا به منظور برداشتن تومور مغزی با استفاده از استراتژی های جراحی مغز و اعصاب معاصر.

شایع‌ترین تومورهای مغزی که ما درمان می‌کنیم، تومورهای مغزی اولیه (گلیوما)، متاستازها (تومورهایی که در جای دیگری از بدن ایجاد شده و به مغز گسترش یافته‌اند) و مننژیوم‌ها (معمولاً تومورهای مغزی خوش‌خیم ناشی از پوشش داخلی مغز هستند). برخی از تومورها در مناطقی قرار دارند که با استفاده از تکنیک های جراحی مغز و اعصاب سنتی نمی توان آنها را به طور ایمن از بین برد. در بسیاری از موارد اینها ممکن است به رادیوسرجری استریوتاکتیک که شامل جراحی نمی شود پاسخ دهند. این کار با استفاده از یک قاب سر استریوتاکتیک، یک ایستگاه برنامه ریزی کامپیوتری پیشرفته، و یک سیستم تحویل رادیوسرجری (معمولا یک شتاب دهنده خطی یا Gammaknife) انجام می شود. بیمار چندین ساعت در بیمارستان بستری می شود و در بیشتر موارد تنها به یک جلسه درمانی نیاز است. به منظور درک نحوه تأثیر تومورهای مغزی بر افراد، رویکردهای جراحی برای درمان این تومورها و عوارض جانبی بالقوه مرتبط با چنین درمانی، داشتن درک اولیه در مورد ساختار و عملکرد مغز انسان مفید است. این در بخش زیر خلاصه شده است.

مغز چگونه سازماندهی می شود؟

مغز از دو نیمکره مغزی (بزرگترین ساختارها)، مخچه (در پشت مغز) و ساقه مغز تشکیل شده است. غده هیپوفیز، که هورمون های مهمی را در جریان خون آزاد می کند، در پایه مغز، درست زیر اعصاب بینایی که بینایی را کنترل می کنند، قرار دارد. مغز توسط یک پوشش سخت احاطه شده است، سخته سخت (یا ماده سخت) و توسط استخوان های جمجمه محافظت می شود.

نیمکره های مغز از چهار لوب (پیشانی، گیجگاهی، جداری و پس سری) تشکیل شده است.

 

لوب های فرونتال در عملکردهای مختلفی نقش دارند، از جمله:

• شخصیت، مهارت های اجتماعی و رفتار
• خلق و خو و احساسات
• قضاوت، استدلال و تصمیم گیری
• ابتکار و برنامه ریزی
• حافظه
• جنبش
• بو
• سخن، گفتار

لوب های تمپورال برای موارد زیر مهم هستند:

• گفتار و درک
• حافظه
• شنیدن
• احساسات

لوب های جداری در پشت لوب های فرونتال قرار دارند و در موارد زیر نقش دارند:

• احساس لمس، درجه حرارت و درد
• ادغام انواع مختلف اطلاعات حسی
• گفتن چپ از راست
• محاسبه
• خواندن و نوشتن

لوب های پس سری در پشت مغز قرار دارند و ناحیه اصلی مغز مسئول بینایی هستند.

مخچه، زیر لوب های پس سری، ساختار مهمی برای موارد زیر است:

• تعادل
• سخن، گفتار
• کنترل حرکات (هماهنگی)
• پیاده روی

ساقه مغز ساختاری است که مغز را به نخاع متصل می کند. برای:

• نفس كشيدن
• تپش قلب
• فشار خون
• بلع
• حرکات چشم
• پیاده روی

غده هیپوفیز به مغز متصل است و هورمون هایی را ترشح می کند که برای موارد زیر مهم هستند:

• انرژی
• وزن بدن
• رشد
• باروری
• تعادل مایعات

شایع ترین انواع تومورهای مغزی کدامند؟

شایع ترین انواع تومورهای مغزی در زیر ذکر شده است.

• متاستازها
• گلیوما
• مننژیوم
• لنفوم
• نورومای آکوستیک (“شوانومای دهلیزی”)
• تومورهای هیپوفیز

شایع ترین علائم تومورهای مغزی چیست؟

بسیاری از تومورهای مغزی تا زمانی که خیلی بزرگ نشوند هیچ علامتی ایجاد نمی کنند. با این حال، برخی مشکلات آشکار را در اندازه بسیار کوچک ایجاد می کنند.

شایع ترین علائم عبارتند از:

• سردرد. اینها معمولاً در صبح بدتر هستند.
• تشنج یا تشنج (حملات صرعی). اینها همچنین ممکن است منجر به ضعف، بی حسی، از دست دادن هوشیاری یا گیجی موقت شوند.
• حالت تهوع یا استفراغ – این حالت معمولاً در صبح بدتر است
• از دست دادن حافظه. مشکل در فکر کردن و به خاطر سپردن و احساس سردرگمی
• شخصیت تغییر می کند
• بی ثباتی عاطفی
• مشکلات گفتاری – (مشکل در صحبت کردن یا درک گفتار)
• ضعف بازو، پا یا هر دو
• مشکلات تعادل و هماهنگی
• بی حالی
• مشکلات بینایی

جراح مغز و اعصاب شما به دنبال چه علائمی خواهد بود؟

بسته به علائم شما، از نظر مشکلات زیر معاینه خواهید شد:

• تغییر در اندازه و واکنش مردمک چشم شما
• خواب آلودگی
• حافظه و سایر مشکلات عملکرد ذهنی
• اختلال گفتار
• ضعف اندام ها و/یا صورت
• مشکلات تعادل و هماهنگی
• شواهدی مبنی بر نارسایی یا بیش از حد هورمونی

تومورها چگونه بررسی می شوند؟

قبل از ارجاع به جراح مغز و اعصاب، اکثر بیماران سی تی اسکن مغز انجام داده اند.
سپس جراح مغز و اعصاب شما ممکن است تحقیقات بیشتری از قبیل:

1. اسکن مغزی MRI

   این جزئیات بسیار بیشتر از سی تی اسکن است و برای برنامه ریزی جراحی مهم است. همچنین ممکن است تومورهای کوچکتری را که ممکن است با سی تی از دست داده شوند، شناسایی کند.

2. طیف‌سنجی رزونانس مغناطیسی (MRS)

   MRS اطلاعاتی در مورد ترکیب شیمیایی احتمالی تومور و در نتیجه تشخیص احتمالی آن می دهد. در برخی از مراکز این کار را می توان همزمان با MRI انجام داد.

3. توموگرافی تابش پوزیترون (PET) و سی تی اسکن تک فوتونی (SPECT)

   اینها اطلاعاتی در مورد جریان خون و فعالیت متابولیک یک توده در مغز می دهند. آنها در تمایز بین تومور عود کننده و اثرات رادیوتراپی مفید هستند، که هر دو ممکن است در MRI یکسان به نظر برسند.

4. آنژیوگرافی مغزی/سی تی آنژیوگرام (CTA)/آنژیوگرام تشدید مغناطیسی (MRA)

   این موارد ممکن است در جایی که تومور بسیار عروقی به نظر می رسد، یا جایی که تشخیص ناهنجاری عروقی یا آنوریسم در نظر گرفته می شود، مفید باشد.

5. سی تی قفسه سینه، شکم و لگن/پزشکی هسته ای اسکن استخوان/سونوگرافی سینه یا ماموگرام

   این اسکن ها به شناسایی تومورها در سایر نقاط بدن کمک می کنند. این فرآیند «مرحله‌بندی» معمولاً در تصمیم‌گیری بهترین راه برای مدیریت متاستازهای مغزی مهم است.

تشخیص قطعی چگونه انجام می شود؟

تشخیص قطعی به طور کلی با بیوپسی از تومور انجام می شود.

بیوپسی چیست؟

بیوپسی یک روش جراحی است که در آن قطعه ای از تومور گرفته می شود و به پاتولوژیست فرستاده می شود که با استفاده از تکنیک های رنگ آمیزی خاص آن را زیر میکروسکوپ بررسی می کند.
بیوپسی را می توان از طریق یک سوراخ کوچک در جمجمه (بیوپسی استریوتاکتیک)، یا از طریق پنجره ای از استخوان که برداشته شده و سپس جایگزین می شود (بیوپسی باز از طریق کرانیوتومی) انجام داد.
در حالی که انجام بیوپسی دارای برخی خطرات (از جمله خونریزی، سکته مغزی، تشنج و مرگ و میر) است، بسیار مهم است که دقیقاً با چه نوع توموری برخورد می شود. همچنین تأیید اینکه توده یا توده در واقع یک تومور است نیز ضروری است.
اغلب تومور در زمان بیوپسی برداشته می شود (“بیوپسی اکسیزیونال”)، اما در مواردی که تشخیص نامشخص است، بیوپسی ممکن است چند روز یا چند هفته بعد با درمان قطعی تر دنبال شود.

گزینه های درمانی در دسترس کدامند؟

تعدادی از گزینه های درمانی برای تومورهای مغزی موجود است.

1. بدون درمان فعال

   در برخی از بیماران، به ویژه افراد بسیار مسن، بسیار ناخوشایند، یا کسانی که تومورهای بسیار پیشرفته دارند، معقول ترین گزینه این است که هیچ کاری به جز تجویز داروهای استروئیدی برای کاهش تورم اطراف تومور یا تومورها انجام ندهید. این به عنوان مراقبت تسکینی شناخته می شود.

2. عمل جراحی

   جراحی اصلی ترین روش درمانی برای اکثر تومورهای مغزی است. به طور کلی هدف این است که تا آنجا که ممکن است تومور را بدون ایجاد اختلال در نواحی اطراف مغز حذف کنید. در برخی موارد این امکان پذیر نیست و ممکن است از حذف جزئی حمایت شود. جراحی اغلب با پرتودرمانی انجام می شود.

3. رادیوسرجری استریوستاتیک

   رادیوسرجری جایگزینی برای جراحی برای بسیاری از تومورهای کوچک (<3-4 سانتی متر) است. از پرتوهای متمرکز اشعه ایکس برای آسیب رساندن به سلول‌های تومور استفاده می‌کند، در حالی که بافت طبیعی مغز نسبتاً دست نخورده باقی می‌ماند. جراح مغز و اعصاب شما باید این گزینه را با شما در میان بگذارد و در صورت لزوم ترتیبات مناسب را انجام دهد.

4. رادیوتراپی

   رادیوتراپی یک روش درمانی شناخته شده برای برخی از تومورهای مغزی است. با این حال، برخی از تومورها، مانند ملانوما، به خوبی به آن پاسخ نمی دهند. رادیوتراپی ممکن است برای کل مغز انجام شود (رادیوتراپی کل مغز)، یا ممکن است در ناحیه خاصی از مغز انجام شود. معمولاً تکه تکه می شود (در چند دوز کوچک در طی چند هفته داده می شود). رادیوتراپی ممکن است به تنهایی یا همراه با جراحی یا شیمی درمانی استفاده شود. یکی از مشکلات رادیوتراپی در کل مغز، بروز مکرر زوال عقل در بازماندگان طولانی مدت است.

5. شیمی درمانی

   بسیاری از تومورها به کوکتل های دارویی خاص پاسخ می دهند. بیماران مبتلا به تومورهای متاستاتیک و لنفوم معمولاً با شیمی درمانی درمان می شوند.
   درمان گلیوماهای تهاجمی اغلب شامل یک داروی خوراکی، تمازولامید است که نشان داده شده است که بقای این بیماران را بهبود می بخشد.
   ویفرهای گلیادل گهگاه پس از جراحی برای گلیوماهای بدخیم در مغز کاشته می شوند. اینها یک داروی شیمی درمانی را مستقیماً وارد مغز می کنند.
   تعدادی از تکنیک های دیگر، که برخی از آنها تجربی باقی مانده اند، برای درمان تومورهای مغزی استفاده شده است. اینها شامل براکی تراپی و فتودینامیک تراپی است.