مقایسه ی بیت کوین و ریپل
آنچه در این مقاله میخوانید :
تفاوت بیت کوین و ریپل
بررسی اجمالی بیت کوین و ریپل
با وجود این که خرید و فروش بیت کوین در میان رمزارزها به عنوان یک پیشرو باقی مانده است، اما ریپل با رشد سازگاری و تنوع کاربردهایش حرکتی رو به جلو دارد. در هنگام نوشتن این مقاله، ripple رتبه سوم در میان رمزارزها را داشته و پشت سر بیت کوین و اتریوم قرار دارد. این مقاله تفاوت هایی که بین بیت کوین و ریپل وجود دارند را برای تان توضیح خواهد داد.
بیت کوین
بیت کوین بر اساس یک دفترکل بلاکچین عمومی فعالیت می کند و از یک ارز دیجیتال پشتیبانی می نماید که اجازهی پرداخت هزینه ی محصولات و خدمات را به افراد می دهد. بیت کوین در درجه اول به عنوان رمزارز بیت کوین شناخته می شود (BTC). اساس بیت کوین بر مفهوم بلاکچین استوار است، یک مدیرکل عمومی از یک سری معاملات تأیید شده و نگهداری سوابق. ماینرها هستند که معاملات را تأیید نموده و آن ها را به بلاکچین بیت کوین می افزایند. همین ماینرها هستند که بیت کوین های جدید را نیز می یابند.
نکات کلیدی
- تأیید معاملات بیت کوینی ممکن است نیازمند زمان و هزینه زیادی باشند، اما معاملات ریپل طی چند ثانیه و با هزینه ای اندک تأیید می شوند.
- Ripple فناوری ای است که اساسا به خاطر پروتکل و شبکه ی پرداخت دیجیتالش شناخته می شود.
- بسیاری از بانک های بزرگ از سیستم پرداخت ریپل استفاده می کنند.
تأیید معاملات بیت کوینی ممکن است نیازمند زمان و هزینه زیادی باشند، اما معاملات ریپل طی چند ثانیه و با هزینه ای اندک تأیید می شوند. بیت کوین مجموعا شامل ۲۱ میلیون کریپتوکوین می شود و ripple پیش از شروع ماین شدن به صورت عمومی، دارای ۱۰۰ میلیارد کریپتوکوین است. بیت کوین از سیستم اثبات کار و استخراج برای آزادسازی توکن های بیت کوین جدید استفاده می کند، اما تمام توکن های ripple موجود، مورد استخراج عمومی قرار نگرفته اند.
مکانیزم آزادسازی کریپتوکوین برای بیت کوین و ریپل با یکدیگر فرق دارند. بیت کوین ها زمانی تولید شده و به شبکه افزوده می شوند که به وسیله ماینرها یافته شوند، اما آزادسازی ripple ها توسط یک قرارداد هوشمند کنترل می شود. در مجموع بیش از ۵۵ میلیارد توکن ریپل در یک حساب امن نگهداری شده است و هر ماه حداکثر ۱ میلیارد توکن بر اساس یک قرارداد درونی از این حساب آزاد می شود. هر مقدار از ripple هایی که در هر ماه استفاده نشده باقی بمانند، به حساب امن بازخواهند گشت. این مکانیزم ما را نسبت به این نکته مطمئن می سازد که احتمال هیچ گونه سوءاستفاده ای از ریپل های اضافی وجود ندارد و سال ها طول خواهد کشید تا تمام کریپتوکوین ها در دسترس قرار گیرند.
ریپل
ریپل فناوری ای است که اساسا به خاطر پروتکل و شبکه ی پرداخت دیجیتالش شناخته می شود. اگرچه ripple دارای رمزارز مختص به خودش است، اما عموما یک روش پرداخت، روش تبادل دارایی و سیستم ارسال وجه محسوب می شود که بیشتر عملکردی شبیه به سوئیفت دارد، سرویسی برای پول های بین المللی و امنیت انتقال وجه که به وسیله ی شبکه ی بانک ها و واسط های مالی مورد استفاده قرار می گیرد.
Ripple برای تأیید معاملات به جای استفاده از مفهوم استخراج بلاکچین، از مکانیزم اجماع غیرمتمرکز توسط سرورهای موجود در یک شبکه استفاده می کند. سرورها یا گره های موجود در شبکه یک نظرسنجی را برگزار کرده و با اجماع تصمیم بر تأیید و اعتبار یک معامله می گیرند. این روش اجازه می دهد که بدون وجود هیچ گونه قدرت مرکزی ای، معاملات به صورت آنی مورد تأیید قرار گیرند و همین امر موجب می شود تا ریپل غیرمتمرکز، سریع و قابل اطمینان باشد.
شبکه خرید و فروش بیت کوین بر خلاف خرید و فروش پرفکت مانی یا خرید و فروش وب مانی متهم به مصرف بی رویه ی انرژی توسط سیستم استخراجش است، اما مصرف انرژی مکانیزم بدون استخراج سیستم ریپل بسیار اندک و قابل صرف نظر است.
درست مانند هزینه ی فرآیند معاملات بیت کوین، به معاملات ریپل نیز هزینه ای تعلق می گیرد. هر بار که در شبکه ی ریپل یک معامله صورت می گیرد، مقدار اندکیripple به کاربر (شخص یا سازمان) داده می شود. یکی از موارد استفاده ریپل انتقال سایر دارایی هاست. این کار از طریق تعدادی بازرگان که ریپل و بیت کوین را به عنوان ارز می پذیرند صورت می گیرد.
بیت کوین توسط اشخاص و سازمان ها به عنوان یک ارز واقعی پذیرفته شده است، اما سیستم پرداخت ripple بیشتر توسط بانک ها مورد استفاده قرار می گیرد. کنسرسیومی از ۶۱ بانک ژاپنی و برخی دیگر از سایر بانک های جهانی از قبیل اَمریکن اکسپرس[۱]، سانتاندر[۲] و فیدور بانک[۳] گزارش داده اند که در حال پیاده سازی سیستم پرداخت ripple در امورشان هستند.
در کل، سیستم ریپل از نظر کوتاهی زمان فرآیند و حق الزحمه ی کمتر معاملات، عملکرد بهتری را داراست.